Αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω γραψει σχεδόν ένα μήνα τώρα! Μεγαλώνει τόσο γρήγορα . Ευτυχώς ο χρόνος για αρχή κυλάει γρήγορα και έτσι η αϋπνία και η λίγη ταλαιπωρία που μου κάνει ο μπεμπούλης μου φαίνεται να κυλάει νεράκι! Αυξάνουμε τώρα την παραγωγή σε γάλα και έτσι περνάμε μεγάλο μέρος της ημέρας στο στήθος της μανούλας και αγκαλίτσα.
Οι μέρες δεν θα είναι πάντα εύκολες το γνωρίζω αλλά όταν έχεις κοντά σου ανθρώπους που αγαπάς και προ πάντων θυμάσαι να ζητάς βοήθεια όλα γίνοντε πιο εύκολα και πιο ανώδυνα. Την Κυριακή παντρεύτηκα η μικρή μου ξαδέρφη. Ωωωω ήταν σαν πριγκήπισσα!!! Ήταν εκεί όλη μου η οικογένεια της μητέρας μου! Πόση αγάπη....και όλοι με την ίδια κουβέντα στο στόμα και το ίδιο χαμόγελο "πώς είσαι κοριτσάκι μου? Χρειάζεσαι τίποτα? " και το εννοούν το ξέρω...αν και για την ώρα δεν χρειάζομαι τίποτα είναι υπέροχο να το ακούω. Βέβεια μπορεί να με ρωτούσαν γιατί μόλις με είχε τσιμπήσει ένα μολυσμένο κουνουπάκι στο μάτι και έμοιαζα με πυγμάχο (τσάμπα το μακιγιάζ!!! χαχαχαχαχαχα!! )...αλλά δεν νομίζω!!
Τελικά το θέμα είναι να αφήνεις τον εαυτό σου ανοιχτό στην αγάπη των άλλων και να μην φοβάσαι να την δεχτεις. Μόνο τότε θα την δεις να έρχεται απλόχερα απο παντού. Απο τότε που έμεινα έγκυος στο δεύτερο παιδάκι μου και πέρασα αυτά που πέρασα, το πρώτο που κατάλαβα είναι οτι πρέπει να μάθουμε να σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους γύρω μας και όχι απλά να δημιουργούμε σχέσεις ή αλλιώς δεσμούς.
Είμαι περήφανη για όλες τις γυναίκες της οικογένειάς μου, για διαφορτικό λόγο για την καθε μία! Αλλά πολύ περήφανη!!! <3 < 3<3😇😇😇
