Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.

Τελικά τί εννοούμε όταν λέμε οικογένεια; Μήπως αυτό αλλάζει απο άνθρωπο σε άνθρωπο ή αναλόγως την συζήτηση; Η ετοιμολογία της λέξης είναι  απο τις λέξεις οίκος και γένεσθαι/γίγνομαι . Το χρησιμοποιούμε για ανθρώπους που τους συνδέει στενός δεσμός αίματος όπως γονείς ,παιδιά ,αδέρφια ή ακόμα και για οντότητες που ανήκουν σε μία ομάδα όπως ζώα φυτά ή και ακόμα ανθρωποι με ίδιες ιδιότητες και ιδιαιτερότητες. Οπότε μάλλον για τον καθένα ίσως να είναι κάτι διαφορετικό. Βέβαια ο καθένας μας στο οικείο του περιβάλλον έχει ακούσει την κλισέ έκφραση «εσύ πότε θα παντρευτείς να κάνεις οικογένεια;» Ε..λοιπόν ο λόγος που γράφω αυτό το άρθρο είναι ακριβώς αυτός!!!!

Το γνωρίζετε μέχρι τώρα ότι είμαι παντρεμένη ,έχω ένα παιδί και περιμένω και δεύτερο. Έχω κάνει την δική μου οικογένεια λοιπόν..πρόσεξε..την δική μου είπα οικογένεια ,γιατί μέχρι και πριν περίπου 10 χρόνια ένιωθα ότι άνηκα στην οικογένεια που αποτελείτω απο τον πατέρα μου την μητέρα μου ,την αδερφή μου και την γιαγιά μου. Γιατί 10 χρόνια???  Όχι δεν παντρεύτηκα πριν 10 χρόνια! Πριν 10 χρόνια όμως ένιωσα για πρώτη φορά μετά απο 5 χρόνια δεσμού οτι ο σημερινός σύζυγός μου έγινε τότε ο σύντροφος της ζωής μου! Τον επέλεξα και με επέλεξε ,ζήσαμε μαζί και γίναμε μία ομάδα. Μοιραζόμαστε ιδέες ,απόψεις ,εμπιστοσύνη ,αγάπη και σεβασμό ο ένας για τον άλλον.Γίναμε όπως λεει και το λεξικό όντα που ανήκουμε σε μία ομάδα που μοιράζεται ίδιες ιδιότητες και ιδιαιτερότητες!!! Γίναμε οικογένεια. 7 ½ χρόνια πριν αποκτήσαμε το πρώτο μας παιδί το οποίο μας βρήκε σε μία παραλία της Αττικής ,η σκυλίτσα μας η Κάρα. Έγινε και εκείνη μέλος αυτής της οικογένειας...και αφού πιστοποιήσαμε οτι είμαστε όντως μία δυνατή οικογένεια οι δυό μας αποφασίσαμε να μεγαλώσουμε την ομάδα και να αποκτήσουμε και άλλο ένα βιολογικό αυτήν την φορά παιδί. Δεν ερχόταν όμως...και συζητήσαμε οτι είμαστε πανευτυχείς και χωρίς το βιολογικό παιδί.  Έπειτα απο κάποιους μήνες τελικά αποφάσισε μόνος του ο μικρός να έρθει. Κάναμε τότε τον γάμο και για τον υπόλοιπο κόσμο τότε κάναμε την οικογένειά μας. Χα! Είμαστε 15 χρόνια μαζί...με τα προβλήματά μας ,με τις χαρές μας και τις στεναχώριες μας ,αλλά είμασε ομάδα ,Οικογένεια .

               Όπως καταλαβαίνεις  ΔΕΝ πιστεύω πως την οικογένεια την κάνει ο γάμος , το παιδί ή τα παιδιά. Αν έχεις κάποιον άνθρωπο ή ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις «σπίτι»  ,που σέβεσαι και σε σέβεται ,που  αγαπάς και σε αγαπάει ..που εμπιστεύεσαι!!...τότε ΕΧΕΙΣ την δική σου οικογένεια. Ξέρω ζευγάρια ζωής που δεν έκαναν ποτέ παιδί ..όχι γιατί δεν μπόρεσαν απαραιτήτως αλλά επειδή δεν έτυχε και δεν το προσπάθησαν παραπάνω ...ένιωθαν γεμάτοι και πανευτυχείς ο ένας με τον άλλον... Είναι δυνατές οικογένειες  ,δυνατές ομάδες και  αδιάσπαστες!!!! Εκεί είναι αγάπη μου η ευτυχία!!!! Μην παρασύρεσε απο τα λεγόμενα των ανθρώπων γύρω σου...μάθε σε παρακαλώ ποιό είναι το δικό σου θέλω και αξιολόγησε την οικογένεια που έχεις στην ζωή σου. Μην ψάχνεις αλλού....είναι εδώ ,μπροστά σου ,μέσα σου ,κι αν είναι να κάνεις άλλη οικογένεια μετά.. άφησέ την να έρθει μόνη της...μέχρι τότε όμως να βρίσκεσαι εκεί ακριβώς που είσαι!!!  <3

Κυριακή 26/3/17

Κυριακή σήμερα,

Ήταν μία πολύ όμορφη ημέρα. Γενικότερα ένα όμορφο σαββατοκύριακο. Απο Παρασκευή το παιδάκι μου πέρασε πολύ ωραία. Αν και στην 32η εβδομάδα κύησης και με ένα έμβρυο υπερκινητικό και δύσκολο πήρα την απόφαση και πήρα τον μικρό και πήγαμε βόλτα με το λεοφορείο στο μουσείο της Ακρόπολης. Περάσαμε υπέροχα! Συναντήσαμε και μία συμμαθήτριά του απο το σχολείο .Mετά στο μουσείο παίξαμε ένα παιχνίδι που έπρεπε να ανακαλύψουμε τα αγάλματα της θεάς Αθηνάς. Γυρίσαμε με το μετρό...εκεί πλέον 2 φορές «τα χρειάστηκα». Τί τον θές και εσύ βρε τρελλή μάνα τον μίνι μαραθώνιο??Χαχαχα!! Μέσα στο μετρό την μία ζαλίστηκα και την άλλη ανέβηκε τόσο ψηλά το μωρό στην κοιλιά που μου κόπηκε η ανάσα και ένιωσα το αίμα να φεύγει απο το κεφάλι μου. Αλλά....βράχος η μάνα!!!!

               Σαββάτο....7 παρά π.μ  και ο κύριος.. «καλημέρα μανούλα»!! Κοιμήσου αγάπούλα μου είναι νωρίς ακόμα...οοοοοοοχιιιι.  Σήκω μανούλα να μου φτιάξεις γάλα με δημητριακά....(αχχχ πότε θα τα φτιάχνει μόνος του??? ) .25η Μαρτίου . Μανούλα θα πάμε να δούμε την παρέλαση? Εννοείται παιδάκι μου! Για καλή μας τύχη είχε προηγηθεί την προηγούμενη ημέρα συννενόηση με ένα φιλικό ζευγάρι που έχουν και αυτοί μια κορούλα  λίγο μεγαλύτερη απο τον γιό μου να βρεθούμε για καφεδάκι στον δήμο Φαλήρου νωρίς  και μετά να πάμε κάτω να δούμε την παρέλαση. 10 και κάτι ψιλά είμασταν εκεί. Η κοπέλα μας περίμενε σε μία καφετέρια δίπλα απο την εκκλησία του Αγ. Αλεξάνδρου η οποία έχει και έναν υπέροχο χώρο για να παίζουν τα παιδιά με όμορφα βιβλία και δημιουργική απασχόληση. Τέλειος καιρός ,ωραίος καφές , τα παιδιά παίζουν με ασφάλεια και πολύ ωραία παρέα. Τί καλύτερο για σαββάτο πρωί!!! Είδαμε και την παρέλαση! Ο μικρός μου τελικά είναι πολύ αγκαλίτσας...Φεύγωντας απο το μαγαζί επειδή δεν είχαμε ξαναπάει και η κόρη της φίλης, του έκανε την ξενάγηση στον χώρο και παίξανε μαζί με τον δικό μου  ,την πήρε μια σφιχτή αγκαλιά προσπάθησε να την φιλήσει στο μαγουλάκι λέγοντάς της «Σε ευχαριστώ πολύ που έπαιξες μαζί μου αυτό το ωραίο παιχνίδι!» Αχχχ όταν τα πιτσιρίκια τα κάνουν αυτά λιώωωωνωωω!!! Είτε το δικό μου είτε τα ξένα.

 Ωραία η παρέλαση αλλά η ορθοστασία και ο ήλιος με τσακίσανε ,ή μάλλον το μωρό, γιατί με τάραξε στις κλωτσιές !! Μεσημέρι και μετά είχα τον ακούνητο σου λέω!! Πόνος? Κάτω αριστερά απο την πρώτη καισαρική οι συμφύσεις με τσάκισαν με τα κουνήματα του «κυρίου» .Ευτυχώς ο πατερούλης μας είχε κουράγιο και διάθεση και πήρε τον μικρό το απογευμάτακι και κατέβηκαν στο Σ.Ε.Φ για ποδηλατάδα!! Η μάνα έμεινε ξαπλωμένη στον καναπέ! Ποιος ξέρει τί έκφραση είχα για να μην το συζητήσει καν ο σύζυγος να πάω μαζί.

               Βράδιασε και τα αγόρια μου γύρισαν στο σπίτι. Κομμάτια σου λέει ο μικρός ,πολύ ποδήλατο ,...ναι καλά ,έτσι να νομίζεις πατερούλη!!! Τί τα ψεκάζουν τα παιδιά αυτά??  Ή εγώ είμαι κομμάτια ή αυτά έχουν τον ακούραστο!!! Ποδηλατάδα σου λέει ..μετά απο 2 ½ ώρες στο πάρκο και στο σπίτι με τον πόνο μου και ένα 4χρονο να τρέχει ουρλιάζοντας πέρα δώθε σαν 4χρονο on off σε αγώνα στις ανηφοριές της Πάρνηθας!!

               Τί τα θες τί τα γυρεύεις κοιμήθηκε  11 αφού είχε προηγηθεί όλη η ιεροτελεστία του ύπνου (δόντια ,χέρια ,τσισάκια ,παραμύθι κ.λ.) και στο 45λεπτο κρεβατωμένος σου λέει μέσα στο ημίφως του σαλονιού που κάθόμαστε με τον μπαμπα «Μανουλίτσα εγώ σήμερα δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί βλέπω συνέχεια εφιάλτες-  σιγά τον Φρέντυ Κρούγκερ βρε απατεωνάκο- θέλω να καθίσω στην αγκαλίτσα σου μανούλα να κουρνιάσω για λίγο- Αχχχ να κουρνιάσεις παιδί μου...τί να σε κάνω που είναι Σαββάτο ,η τηλεόραση έχει αφιέρωμα ελληνικό κινηματογράφο 60s ,τουλάχιστον θα αργήσεις να ξυπνήσεις αύριο που είναι Κυριακή και θα κοιμηθώ λίγο παραπάνω (σκέφτηκε η δόλια ξαγρυπνη εγκυμονούσα ). Ναι... μην φας...Έχει γλαρόσουπα ,να σου φυλάξω ένα μπουτάκι με πατάτα!!

               Κυριακή πρωί....7παρα 20 το ρολόι...Το μωρό σπρώχνει δίχως αύριο και η κύστη λέει να φύγει μόνη της...Σηκώνομαι και πάω...Ο μικρός καθιστός στο κρεβάτι του και τρίβει τα μάτια του....(Έλεος!! )Πάω σιγά σιγά και κάνω αυτό που είναι να κάνω και γυρνάω με μισόκλειστα μάτια στο κρεβάτι μπας και την γλιτώσω.....ο μικρός στην αγκαλιά του μπαμπά ήδη ,ξαπλωμένος ,τουλάχιστον με κοιτάει με μισόκλειστα μάτια και αυτός. Χώνομαι γρήγορα κάτω απο τα σκεπάσματα .Επόμενα 2 δεύτερα ο μικρός έχει χωθεί στην αγκαλιά μου και με κρατάει απο τον λαιμό..Κάνω τον ψόφιο κοριό.....Με φιλάει στο μέτωπο (Αχχ αυτές οι μιμιτικές συμπεριφορές...το ξέρεις το λίγωμα..) Ο κοριός εξακολουθεί να είναι ψόφιος...(όχι που θα ενδώσω νομίζεις..η νύστα είναι μεγάλη φίλε μου) ,με φιλάει στο μάγουλο. Ευτυχώς για κάποια λεπτά μένει και αυτός ακίνητος....Την γλιτώσαμε λέω. Πάνω στην χαλάρωση βλέπω τους γιούς μου(ο γεννημένος και ο αγέννητος ) μεγάλους πιά να χορεύουμε και να αστειευόμαστε....τί την θές κυρία μου την ονειροπόληση πρωί πρωί!!!! Τα μάτια μου βουρκώνουν μέσα στον υπνοξύπνιο μου και νιόθω τον μικρό να με χαϊδεύει ...Ανοίγω τα μάτια και τον βλέπω να με κοιτάει και λέει «Γιατί τα μάτια σου έχουν νερό μανούλα ;»  Αχχχ που να σκάσω πρωί πρωί...Καλέ τόσο έξυπνα είμασταν και εμείς??? Γιατί δεν θυμάμαι η μανά!!! Μανούλα σήκω να φτιάξουμε πρωινό....Η ώρα 7 και 20 μεταξύ συγκίνησης και  «άστο κουκλίτσα μου αφού βλέπεις δεν σε παίρνει!!» σκέφτομαι.. «ε εντάξει χουζουρέψαμε και κανα 20λεπτο  θενκ Γκοντ!»  Πάμε για τα δημητριακα!

               9 και κάτι...Σηκώθηκε και το μεγάλο αγόρι μου(ο σύζυγος). Εγώ ξαπλωμένη στον καναπέ προσπαθώ να χουζουρέψω (ματαίως έχω να δηλώσω) και μπαίνει στο σαλόνι με το καφεδάκι.... «Καλημέρα!!» Να μην σου τα πολυλογώ ...Καφεδάκι και στην συνέχεια πλάνο κυριακάτικο για βόλτα. Καταλήξαμε στον καινούριο πάρκο του ιδρύματος Σταύρου ΝΙάρχου!

Υ π ε ρ ο χ ο!!! Αρχιτεκτονική ,καθαριότητα ,παντού σεκιούριτι ,εξυπηρετικότατοι όλοι ,ωραίος καφές στην καντίνα..για την Λυρική να μην μιλήσω...θα βάλω σκηνή και θα μείνω εκεί... το πάρκο , τα φυτά , η θέα...τί να πρωτοπω!!! Βέβαια καινούριο θα μου πεις..τί περιμένεις...όλα στην εντέλεια και να δουλεύουν ρολόι ,λες τώρα και σκέφτεσαι «περίμενε κανα 6μηνό και θα τα ξαναπούμε κοριτσάκι»  Να σου πω...εγώ φιλενάδα θα πηγαίνω και θα κάνω ότι μπορώ να είμαι τυπική για να περνάνε όμορφα τα παιδιά μου...από εκεί και πέρα τί να σου πω βρε παιδί μου...και για τον Αλέξη είπαμε οτι θα τον στηρίξουμε και έμαθα τί νούμερο πουκάμισο φοράει απο τόσο πλάτη που είδα! Την προσπάθεια θα την κάνω η μάνα γιατί ..είναι ωραίο πάρκο ,προσεγμένη δουλειά αρχιτεκτονικά και δίπλα στο σπίτι μου!!! Ναι αγαπώ λυρική σκηνή αλλά δεν θα σου το παίξω και κουλτούρα...φαν  των μετάλικα είμαι και όταν έχω κέφια θα το ρίξω και το σπίρτο στο κορμί!!! Αλλά το θέλω το ποιοτικό!!! Παιδιά μεγαλώνω και δεν τα θέλω κολλημένα στην τεχνολογία... Είμαι ονειροπόλα ίσως αλλά νιόθω πιο καλά με τον εαυτό μου όταν βλέπω το παιδί μου στα 4 του χρόνια να τρέχει τόσο καλά και να κάνει τόσο καλό κοντρόλ στην μπάλα παρά όταν με εκπλήσει που ξέρει να χειρίζεται το ποντίκι του υπολογιστή και να διαλέγει μόνος του βιντεάκια!!!

               Στο εν κατακλείδι... Το σαββατοκύριακο είναι υπέροχο να κάνεις «εκδρομές» με την οικογένειά σου ακόμα και όταν είναι δίπλα απο το σπίτι σου! Δεν έχει νόημα να χαλιέσαι γιατί θα σε ξυπνήσει νωρίς..πάρτο απόφαση..είναι παιδιά και απο μόνη της η φύση μάλλον το έχει το «άδραξε την ημέρα» γιατί όλες οι φίλες μου μαμάδες τα ίδια μου λένε οτι κάνουν τα παιδιά τους. Οπότε Σήκω και κοίτα να περνάς όμορφες στιγμές με την οικογένειά σου...είτε έχεις παιδιά είτε όχι κορίτσι μου...Ο χρόνος κυλάει..μην τις χάνεις τις ευκαιρίες να αγαπήσεις την ζωή και τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου. Στο πάρκο κοίταγα τον κόσμο...φίλους , παρέες , οικογένειες με παιδιά ,ζευγάρια . Ήταν όμορφα γιατί όλοι κάτω απο τον ήλιο φωτοσυνθέτουμε και ανθίζουμε!!!

Σε φιλώ φίλη  ,με ωραίες σκέψεις και πολύ αγάπη μέχρι την επόμενη φορά!!

Καλημέρα σε όλους!

Κυριακή σήμερα..τελείωσε και αυτή η εβδομάδα με λίγο μελαγχολικό καιρό. Όσο για μένα μάλλον με ένα αίσθημα ικανοποίησης και αγάπης!
   Εχθές ήταν μια πολύ γεμάτη και όμορφη μέρα. Σηκωθήκαμε το πρωί όλοι μαζί. Ο μπαμπάς μας έφυγε για την δουλειά και εγώ και ο μικρός αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για το πάρτυ της αγαπημένης μας φίλης απο το σχολείο. Απο τις λίγες φορές που έκατσε να τον ντύσω ,βλέπεις θα πηγαίναμε στο πάρτυ της αγαπημένης μας φίλης. Πόσο χαριστωμένο μου φαίνεται που απο τόσο μικρή ηλικία ξεχωρίζουν τους ανθρώπους που θέλουν και τους "τιμούν" με τον δικό τους όμορφο και αθώο τρόπο. :-)
   Περάσανε τέλεια στο πάρτυ τα κουτσουνάκια!! Ένας υπέροχος χώρος υπόγειος ,αμιγώς καλλιτεχνικός αφού η μανούλα της μικρής είναι συντηρήτρια έργων τέχνης .Τον καμάρωνα να τρέχει πέρα δώθε και εγώ με την κοιλιά μου να κάθομαι όπου μπορώ. Ευτυχώς που ήταν εκεί και η δασκάλα τους γιατί εγώ στην κατάσταση που είμαι μου είναι αρκετά δύσκολο να τον κυνηγάω αν χρειαστεί. Χάρηκα που είδα και τους γονείς των άλλων παιδιών απο το σχολείο και είπαμε και κάποια πράγματα.
  Το μεσημεράκι αποκαμωμένα τα παιδάκια ετοιμαστήκαμ να φύγουμε. Ήρθε η κουμπάρα μου ευτυχώς και μας πήρε απο το πάρτυ για να μας γυρίσει πίσω στο σπίτι και απο εκεί φύγαμε μαζί να πάμε στο σπίτι μίας άλλης φίλης μας στο Μαρούσι. Τελικά είναι ωραίο να σε περιποιούντε. Λόγω της εγκυμοσύνης είναι πολλά πράγματα που δεν μπορώ να κάνω!!! Ευτυχώς που έχω κοντά μου ανθρώπους και με βοηθούν!! Βέβαια μου πήρε πολύ καιρό να μάθω να δέχομαι και να ζητάω βοήθεια ,εκτός απο χρόνο μου πήρε και πολύ πρήξιμο (Σε λατρεύω κουμπαράκι!! ). Τελικά είναι όμως ωραίο!!!
Την φίλη μου στο Μαρούσι είχα πολύ καιρό να την δω..για διάφορους λόγους ,κυρίως λόγω έλειψης χρόνου και διάθεσης ,μεγάλο πράγμα το 24ωρο όπως έχει πει και μια θεία μου. Περνάει το ρημάδι και δεν το πέρνεις χαμπάρι και μετά το άλλο 24ωρο και το άλλο και το άλλο ,ώσπου έχουν περάσει κάτι μήνες και λές..πως???? Καλύτερα είναι τελικά να κάνεις κάτι οταν μπορείς τώρα και να μην το αφήνεις για αργότερα.
   Εν ολίγης περάσαμε πολύ ωραία ,μου είχε λήψει πολύ και εκείνη και να βρισκόμαστε όλες μαζί..παρ'όλο που δεν είμασταν όλες μαζί :-(  . Το κακό ήταν οτι δεν είχα ατελείωτο χρόνο όπως θα ήθελα γιατί περίμενα κόσμο στο σπίτι. Όπότε φύγαμε και γυρίσαμε σπίτι. Με άφησε η κουμπάρα μου και έφυγε. Ετοίμασα το φαγητό ,φάγαμε όλοι μαζί και μετά έβαλα τον μικρό για ύπνο.
    Γιατί η μέρα μου ήταν όμορφη? Μάλλον η μέρα μου χωρίστηκε στα 3 . Αφιέρωσα το πρωινό μεχρι και το μεσημέρι στο παιδί μου , αφιέρωσα το μεσημέρι και το απόγευμά μου σε εμένα και τις φίλες μου και το βράδυ στο σπίτι μου . Νομίζω οτι ήταν μια όμορφα ισσοροπημένη ημέρα.
Για να είμαι απολύτως ειλικρινής θα ήθελα λίγο παραπάνω χρόνο με τις φίλες μου αλλά...δεν μπορώ να τα έχω όλα η μάνα εε??? χαχαχαχαχα.
   Σας εύχομαι μια όμορφη και χαλαρή Κυριακή γεμάτη όμορφες και χαρούμενες στιγμες με την οικογένειά σας!!!! Τί θα πει όμως οικογένεια? Θα σας γράψω την άποψή μου αύριο μιας και είχα αυτήν την κουβέντα με μία αγαπημένη μου φίλη εχθές!!! <3

Καλημέρα σε όλους!!

     Ήρθα και εγώ! Θα μου πεις "Κι εσύ??? " Ε ναι λοιπόν κι εγώ!! Γιατί όχι? Μετά απο προτροπή αγαπημένων προσώπων το πήρα πια απόφαση και το ξεκίνησα. Ελπίζω μέσα απο τις δικές μου εμπειρίες να βοηθηθούν όσοι και όσες θα έχουν την διάθεση να το διαβάζουν αλλά επίσης και εγώ να γίνομαι κάθε μέρα και καλύτερη.

     Ο σκοπός αυτού του Blog είναι να μοιραστώ καποιες σκέψεις μου και εμπειρίες καθημερινές. Πράγματα που ακούω και μου αρέσουν ή όχι. Δεν θα είναι όμως μόνο για την μητρότητα αλλά και για την γυναίκα γενικά. Όσοι με ξέρετε γνωρίζετε οτι είμαι πολυδιάστατη προσωπικότητα και με μεγάλο ανδιαφέρον στην ψυχολογία αλλά και την ομορφιά. Για αυτό και ο ιστότοπος ονομάζεται open mommy.. Είμαι μία μαμά που θα σας ανοίγομαι χωρίς επιφυλλάξεις και είμαι ανοιχτή να ακούσω τα πάντα απο εσάς και για εσάς!!!
 Καλή ανάγνωση ,καλή διασκέδαση . :-) 

Με πολύ Αγάπη και όμορφες θετικές σκέψεις πάντα!