Καλημέρα !!!
Ζεστή Παρασκευή του Ιουλίου και κλεισμένη μέσα στο σπίτι, (με ένα μωρό και 40 βαθμούς πού να πας?). Μεσημεριάζει και ο μεγάλος μου γυρνάει απο το σχολείο. Όλη την εβδομάδα με την αφόρητη ζέστη και το αυτοκίνητο στο συνεργείο πού να τον πάω κολυμβητήριο? Έχει σκάσει και αυτός ο καημένος, γυρνάει απο το σχολείο και μένει μέσα στο σπίτι. Σήμερα όμως το απόγευμα που αρχίσαν και τα βοριαδάκια πήγαμε σε ένα φιλικό ζευγάρι που γεννήσαμε μαζί και μεγαλώνουν μαζί τα τζιμάνια μας, λυσσάξανε στο παιχνίδι. Κατά τις 9 το βραδάκι σκάει το τηλεφώνημα....."ξαδέρφη μόλις τελείωσα με τις δουλειές μου, τί λες θα πάμε για μπυρίτσα παραλία?" Αν θα πάμε λέει???? απαντάει η σκασμένη η μάνα....ένιωσα σαν το σκιουράκι του ICE AGE όταν πεθαίνει και πάει στον παραδεισο και βλέπει το βελανίδι των ονείρων του.'Ένιωσα την αυτοπραγμάτωση μου μέσα σε ένα ποτήρι παγωμένης μπύρας στην θάλασσα, 😆!!! Κοιτάω το αγόρι μου με ύφος Puss in boots Disney.....
και φυσικά και πήγα. Γυρίσαμε στο σπίτι, φάγαμε, κοιμήθηκε ο μεγάλος, τάϊσα τον μικρό και έφυγα. Το μεγάλο μεγάλο αγόρι μου παρά την κούρασή του με καταλαβαίνει . Περάσαμε όσο πιο καλά γινόταν τα κορίτσια και το λέω γιατί όλα τα μαγαζιά στην παραλία "βάραγαν" μουσική και... ή μάλλον γέρασα ή απλά το παρακάνουν στην ένταση. Αλλά νομίζω οτι είναι μάλλον το πρώτο 😅😅😅. Πρώτα πήγαμε σε ένα μπαράκι στο ύψος του Ζέφυρου αλλά ήταν τόσο ωραίο που το είχαν κλείσει για γάμο. Δίπλα ήταν ενά γνωστό μπαρ το Rubirosa με 2 επίπεδα ένα στην παραλία και ένα απο πάνω....εκεί να δεις ντάπα ντούπα. Εντάξει, δεν τρελλάθηκα κι όλας.Δίπλα απο αυτό είδαμε οτι υπάρχει άλλο ένα, εεε να μην το τσεκάρουμε κι αυτό? Με το που μπαίνουμε νά σου μπροστά μας 3 παρέες με 14χρονα....και να "βαράει" η μουσική..πού πάμε η γυναίκες?😅😅😅😅😅😅 .Όπως καταλαβαίνεις ούτε το όνομα δεν συγκράτησα.Τελικά καταλήξαμε στο προηγούμενο και για καλή μας τύχη βρήκαμε το πιο απομακρυσμένο τραπέζι στην παραλία. Η παρέα υπέροχη και ακόμα πιο ωραία η συζήτηση!!! Πώ πω όμως, πόσο κουρασμένη....Μην μου τους κύκλους τάραττε.. είμαι τόσο κουρασμένη που δεν έχω αντοχή για μεγάλες εντάσεις, είτε ανθρώπινες είτε μουσικές και το μαγαζί έπαιζε την μουσική στο τέρμα και να μπερδεύονται οι ήχοι και απο τα 2 stages...αναζητάω ηρεμία, και συζήτηση. Ήταν λίγο πονοκέφαλος το συγκεκριμένο μαγαζί. Ίσως έφταιγε το σημείο που καθίσαμε. Το μέρος ήταν όμορφο αλλά έιναι κρίμα που δεν έχουν καλή μελέτη ήχου.
Σηκώθηκα νωρίς όπως υποσχέθηκα στον μπαμπά μας και τον άφησα να κοιμηθεί. Αφού σηκώθηκε με το καλό έφυγα να πάω κωμμωτήριο.Πήγα στο BLOW του Πειραιά.Θα ανεβάσω άρθρο μόνο για αυτό. Πάντως μεγάλη ταλαιπωρία για ένα μέτριο αποτέλεσμα. Το απογευματάκι τέλειο παρτάκι παιδικό και τα κουτσουνάκια βγήκαν off. Γυρίσαμε και πέσαμε για ύπνο. Η Κυριακή μας θα κυλίσει ήρεμα με καμιά βολτούλα απογευματινή στην παιδική χαρά και η μέρα θα τελειώσει..και θα έρθει η επόμενη ημέρα. Μέρα με την ημέρα πάμε. Η αλήθεια είναι οτι μεγαλώνω και αλλάζω, δεν είναι η μητρότητα που το κάνει αυτό, και θα ξαναλλάξω και ξανά. Με παρατηρώ και προσπαθώ να με μαθαίνω πιο καλά κάθε μέρα..μα εκεί που λέω με ξέρω πάλι κάτι αλλάζει....Αέναο το κυνήγι του εαυτού μας φιλένάδα.....Ψάξε ψάξε δεν θα σε βρεις....αλλά θα σε βρίσκεις κάθε μέρα....έτσι μάλλον έχει και πιο πολύ ενδιαφέρον.
Φιλάκια. 💓💓
Ζεστή Παρασκευή του Ιουλίου και κλεισμένη μέσα στο σπίτι, (με ένα μωρό και 40 βαθμούς πού να πας?). Μεσημεριάζει και ο μεγάλος μου γυρνάει απο το σχολείο. Όλη την εβδομάδα με την αφόρητη ζέστη και το αυτοκίνητο στο συνεργείο πού να τον πάω κολυμβητήριο? Έχει σκάσει και αυτός ο καημένος, γυρνάει απο το σχολείο και μένει μέσα στο σπίτι. Σήμερα όμως το απόγευμα που αρχίσαν και τα βοριαδάκια πήγαμε σε ένα φιλικό ζευγάρι που γεννήσαμε μαζί και μεγαλώνουν μαζί τα τζιμάνια μας, λυσσάξανε στο παιχνίδι. Κατά τις 9 το βραδάκι σκάει το τηλεφώνημα....."ξαδέρφη μόλις τελείωσα με τις δουλειές μου, τί λες θα πάμε για μπυρίτσα παραλία?" Αν θα πάμε λέει???? απαντάει η σκασμένη η μάνα....ένιωσα σαν το σκιουράκι του ICE AGE όταν πεθαίνει και πάει στον παραδεισο και βλέπει το βελανίδι των ονείρων του.'Ένιωσα την αυτοπραγμάτωση μου μέσα σε ένα ποτήρι παγωμένης μπύρας στην θάλασσα, 😆!!! Κοιτάω το αγόρι μου με ύφος Puss in boots Disney.....
 | ||
| μπορώ να πάω? |
Σηκώθηκα νωρίς όπως υποσχέθηκα στον μπαμπά μας και τον άφησα να κοιμηθεί. Αφού σηκώθηκε με το καλό έφυγα να πάω κωμμωτήριο.Πήγα στο BLOW του Πειραιά.Θα ανεβάσω άρθρο μόνο για αυτό. Πάντως μεγάλη ταλαιπωρία για ένα μέτριο αποτέλεσμα. Το απογευματάκι τέλειο παρτάκι παιδικό και τα κουτσουνάκια βγήκαν off. Γυρίσαμε και πέσαμε για ύπνο. Η Κυριακή μας θα κυλίσει ήρεμα με καμιά βολτούλα απογευματινή στην παιδική χαρά και η μέρα θα τελειώσει..και θα έρθει η επόμενη ημέρα. Μέρα με την ημέρα πάμε. Η αλήθεια είναι οτι μεγαλώνω και αλλάζω, δεν είναι η μητρότητα που το κάνει αυτό, και θα ξαναλλάξω και ξανά. Με παρατηρώ και προσπαθώ να με μαθαίνω πιο καλά κάθε μέρα..μα εκεί που λέω με ξέρω πάλι κάτι αλλάζει....Αέναο το κυνήγι του εαυτού μας φιλένάδα.....Ψάξε ψάξε δεν θα σε βρεις....αλλά θα σε βρίσκεις κάθε μέρα....έτσι μάλλον έχει και πιο πολύ ενδιαφέρον.
Φιλάκια. 💓💓
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου