Κυριακή σήμερα,
Ήταν μία πολύ όμορφη ημέρα. Γενικότερα ένα όμορφο
σαββατοκύριακο. Απο Παρασκευή το παιδάκι μου πέρασε πολύ ωραία. Αν και στην 32η
εβδομάδα κύησης και με ένα έμβρυο υπερκινητικό και δύσκολο πήρα την απόφαση και
πήρα τον μικρό και πήγαμε βόλτα με το λεοφορείο στο μουσείο της Ακρόπολης.
Περάσαμε υπέροχα! Συναντήσαμε και μία συμμαθήτριά του απο το σχολείο .Mετά στο μουσείο παίξαμε ένα
παιχνίδι που έπρεπε να ανακαλύψουμε τα αγάλματα της θεάς Αθηνάς. Γυρίσαμε με το
μετρό...εκεί πλέον 2 φορές «τα χρειάστηκα». Τί τον θές και εσύ βρε τρελλή μάνα
τον μίνι μαραθώνιο??Χαχαχα!! Μέσα στο μετρό την μία ζαλίστηκα και την άλλη
ανέβηκε τόσο ψηλά το μωρό στην κοιλιά που μου κόπηκε η ανάσα και ένιωσα το αίμα
να φεύγει απο το κεφάλι μου. Αλλά....βράχος η μάνα!!!!
Σαββάτο....7
παρά π.μ και ο κύριος.. «καλημέρα
μανούλα»!! Κοιμήσου αγάπούλα μου είναι νωρίς ακόμα...οοοοοοοχιιιι. Σήκω μανούλα να μου φτιάξεις γάλα με
δημητριακά....(αχχχ πότε θα τα φτιάχνει μόνος του??? ) .25η Μαρτίου . Μανούλα
θα πάμε να δούμε την παρέλαση? Εννοείται παιδάκι μου! Για καλή μας τύχη είχε
προηγηθεί την προηγούμενη ημέρα συννενόηση με ένα φιλικό ζευγάρι που έχουν και
αυτοί μια κορούλα λίγο μεγαλύτερη απο
τον γιό μου να βρεθούμε για καφεδάκι στον δήμο Φαλήρου νωρίς και μετά να πάμε κάτω να δούμε την παρέλαση.
10 και κάτι ψιλά είμασταν εκεί. Η κοπέλα μας περίμενε σε μία καφετέρια δίπλα
απο την εκκλησία του Αγ. Αλεξάνδρου η οποία έχει και έναν υπέροχο χώρο για να
παίζουν τα παιδιά με όμορφα βιβλία και δημιουργική απασχόληση. Τέλειος καιρός
,ωραίος καφές , τα παιδιά παίζουν με ασφάλεια και πολύ ωραία παρέα. Τί καλύτερο
για σαββάτο πρωί!!! Είδαμε και την παρέλαση! Ο μικρός μου τελικά είναι πολύ
αγκαλίτσας...Φεύγωντας απο το μαγαζί επειδή δεν είχαμε ξαναπάει και η κόρη της
φίλης, του έκανε την ξενάγηση στον χώρο και παίξανε μαζί με τον δικό μου ,την πήρε μια σφιχτή αγκαλιά προσπάθησε να
την φιλήσει στο μαγουλάκι λέγοντάς της «Σε ευχαριστώ πολύ που έπαιξες μαζί μου
αυτό το ωραίο παιχνίδι!» Αχχχ όταν τα πιτσιρίκια τα κάνουν αυτά λιώωωωνωωω!!!
Είτε το δικό μου είτε τα ξένα.
Ωραία η παρέλαση αλλά
η ορθοστασία και ο ήλιος με τσακίσανε ,ή μάλλον το μωρό, γιατί με τάραξε στις
κλωτσιές !! Μεσημέρι και μετά είχα τον ακούνητο σου λέω!! Πόνος? Κάτω αριστερά
απο την πρώτη καισαρική οι συμφύσεις με τσάκισαν με τα κουνήματα του «κυρίου» .Ευτυχώς
ο πατερούλης μας είχε κουράγιο και διάθεση και πήρε τον μικρό το απογευμάτακι
και κατέβηκαν στο Σ.Ε.Φ για ποδηλατάδα!! Η μάνα έμεινε ξαπλωμένη στον καναπέ!
Ποιος ξέρει τί έκφραση είχα για να μην το συζητήσει καν ο σύζυγος να πάω μαζί.
Βράδιασε
και τα αγόρια μου γύρισαν στο σπίτι. Κομμάτια σου λέει ο μικρός ,πολύ ποδήλατο
,...ναι καλά ,έτσι να νομίζεις πατερούλη!!! Τί τα ψεκάζουν τα παιδιά
αυτά?? Ή εγώ είμαι κομμάτια ή αυτά έχουν
τον ακούραστο!!! Ποδηλατάδα σου λέει ..μετά απο 2 ½ ώρες στο πάρκο και στο
σπίτι με τον πόνο μου και ένα 4χρονο να τρέχει ουρλιάζοντας πέρα δώθε σαν
4χρονο on off
σε αγώνα στις ανηφοριές της Πάρνηθας!!
Τί τα
θες τί τα γυρεύεις κοιμήθηκε 11 αφού
είχε προηγηθεί όλη η ιεροτελεστία του ύπνου (δόντια ,χέρια ,τσισάκια ,παραμύθι
κ.λ.) και στο 45λεπτο κρεβατωμένος σου λέει μέσα στο ημίφως του σαλονιού που
κάθόμαστε με τον μπαμπα «Μανουλίτσα εγώ σήμερα δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί βλέπω
συνέχεια εφιάλτες- σιγά τον Φρέντυ
Κρούγκερ βρε απατεωνάκο- θέλω να καθίσω στην αγκαλίτσα σου μανούλα να κουρνιάσω
για λίγο- Αχχχ να κουρνιάσεις παιδί μου...τί να σε κάνω που είναι Σαββάτο ,η
τηλεόραση έχει αφιέρωμα ελληνικό κινηματογράφο 60s ,τουλάχιστον θα αργήσεις να ξυπνήσεις
αύριο που είναι Κυριακή και θα κοιμηθώ λίγο παραπάνω (σκέφτηκε η δόλια ξαγρυπνη
εγκυμονούσα ). Ναι... μην φας...Έχει γλαρόσουπα ,να σου φυλάξω ένα μπουτάκι με
πατάτα!!
Κυριακή
πρωί....7παρα 20 το ρολόι...Το μωρό σπρώχνει δίχως αύριο και η κύστη λέει να
φύγει μόνη της...Σηκώνομαι και πάω...Ο μικρός καθιστός στο κρεβάτι του και
τρίβει τα μάτια του....(Έλεος!! )Πάω σιγά σιγά και κάνω αυτό που είναι να κάνω
και γυρνάω με μισόκλειστα μάτια στο κρεβάτι μπας και την γλιτώσω.....ο μικρός
στην αγκαλιά του μπαμπά ήδη ,ξαπλωμένος ,τουλάχιστον με κοιτάει με μισόκλειστα
μάτια και αυτός. Χώνομαι γρήγορα κάτω απο τα σκεπάσματα .Επόμενα 2 δεύτερα ο
μικρός έχει χωθεί στην αγκαλιά μου και με κρατάει απο τον λαιμό..Κάνω τον ψόφιο
κοριό.....Με φιλάει στο μέτωπο (Αχχ αυτές οι μιμιτικές συμπεριφορές...το ξέρεις
το λίγωμα..) Ο κοριός εξακολουθεί να είναι ψόφιος...(όχι που θα ενδώσω
νομίζεις..η νύστα είναι μεγάλη φίλε μου) ,με φιλάει στο μάγουλο. Ευτυχώς για
κάποια λεπτά μένει και αυτός ακίνητος....Την γλιτώσαμε λέω. Πάνω στην χαλάρωση
βλέπω τους γιούς μου(ο γεννημένος και ο αγέννητος ) μεγάλους πιά να χορεύουμε
και να αστειευόμαστε....τί την θές κυρία μου την ονειροπόληση πρωί πρωί!!!! Τα
μάτια μου βουρκώνουν μέσα στον υπνοξύπνιο μου και νιόθω τον μικρό να με
χαϊδεύει ...Ανοίγω τα μάτια και τον βλέπω να με κοιτάει και λέει «Γιατί τα
μάτια σου έχουν νερό μανούλα ;» Αχχχ που
να σκάσω πρωί πρωί...Καλέ τόσο έξυπνα είμασταν και εμείς??? Γιατί δεν θυμάμαι η
μανά!!! Μανούλα σήκω να φτιάξουμε πρωινό....Η ώρα 7 και 20 μεταξύ συγκίνησης
και «άστο κουκλίτσα μου αφού βλέπεις δεν
σε παίρνει!!» σκέφτομαι.. «ε εντάξει χουζουρέψαμε και κανα 20λεπτο θενκ Γκοντ!»
Πάμε για τα δημητριακα!
9 και
κάτι...Σηκώθηκε και το μεγάλο αγόρι μου(ο σύζυγος). Εγώ ξαπλωμένη στον καναπέ
προσπαθώ να χουζουρέψω (ματαίως έχω να δηλώσω) και μπαίνει στο σαλόνι με το
καφεδάκι.... «Καλημέρα!!» Να μην σου τα πολυλογώ ...Καφεδάκι και στην συνέχεια
πλάνο κυριακάτικο για βόλτα. Καταλήξαμε στον καινούριο πάρκο του ιδρύματος
Σταύρου ΝΙάρχου!
Υ π ε ρ ο χ ο!!! Αρχιτεκτονική ,καθαριότητα ,παντού
σεκιούριτι ,εξυπηρετικότατοι όλοι ,ωραίος καφές στην καντίνα..για την Λυρική να
μην μιλήσω...θα βάλω σκηνή και θα μείνω εκεί... το πάρκο , τα φυτά , η θέα...τί
να πρωτοπω!!! Βέβαια καινούριο θα μου πεις..τί περιμένεις...όλα στην εντέλεια
και να δουλεύουν ρολόι ,λες τώρα και σκέφτεσαι «περίμενε κανα 6μηνό και θα τα
ξαναπούμε κοριτσάκι» Να σου πω...εγώ
φιλενάδα θα πηγαίνω και θα κάνω ότι μπορώ να είμαι τυπική για να περνάνε όμορφα
τα παιδιά μου...από εκεί και πέρα τί να σου πω βρε παιδί μου...και για τον
Αλέξη είπαμε οτι θα τον στηρίξουμε και έμαθα τί νούμερο πουκάμισο φοράει απο
τόσο πλάτη που είδα! Την προσπάθεια θα την κάνω η μάνα γιατί ..είναι ωραίο
πάρκο ,προσεγμένη δουλειά αρχιτεκτονικά και δίπλα στο σπίτι μου!!! Ναι αγαπώ
λυρική σκηνή αλλά δεν θα σου το παίξω και κουλτούρα...φαν των μετάλικα είμαι και όταν έχω κέφια θα το
ρίξω και το σπίρτο στο κορμί!!! Αλλά το θέλω το ποιοτικό!!! Παιδιά μεγαλώνω και
δεν τα θέλω κολλημένα στην τεχνολογία... Είμαι ονειροπόλα ίσως αλλά νιόθω πιο καλά
με τον εαυτό μου όταν βλέπω το παιδί μου στα 4 του χρόνια να τρέχει τόσο καλά
και να κάνει τόσο καλό κοντρόλ στην μπάλα παρά όταν με εκπλήσει που ξέρει να
χειρίζεται το ποντίκι του υπολογιστή και να διαλέγει μόνος του βιντεάκια!!!
Στο εν
κατακλείδι... Το σαββατοκύριακο είναι υπέροχο να κάνεις «εκδρομές» με την
οικογένειά σου ακόμα και όταν είναι δίπλα απο το σπίτι σου! Δεν έχει νόημα να
χαλιέσαι γιατί θα σε ξυπνήσει νωρίς..πάρτο απόφαση..είναι παιδιά και απο μόνη
της η φύση μάλλον το έχει το «άδραξε την ημέρα» γιατί όλες οι φίλες μου μαμάδες
τα ίδια μου λένε οτι κάνουν τα παιδιά τους. Οπότε Σήκω και κοίτα να περνάς
όμορφες στιγμές με την οικογένειά σου...είτε έχεις παιδιά είτε όχι κορίτσι
μου...Ο χρόνος κυλάει..μην τις χάνεις τις ευκαιρίες να αγαπήσεις την ζωή και
τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου. Στο πάρκο κοίταγα τον κόσμο...φίλους ,
παρέες , οικογένειες με παιδιά ,ζευγάρια . Ήταν όμορφα γιατί όλοι κάτω απο τον
ήλιο φωτοσυνθέτουμε και ανθίζουμε!!!
Σε φιλώ φίλη ,με
ωραίες σκέψεις και πολύ αγάπη μέχρι την επόμενη φορά!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου