Ενα δύσκολο 24ωρο

Καλημέρα.
        Σήμερα 24/5 εχθές 23/5 και ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα!!! Ξεκινήσαμε απο την νύχτα κατά τις 12 τα μεσάνυχτα. Για κάποιο λόγο ο μικρός άρχισε να κλαίει . Αρχικά σκέφτεσαι σαν μανούλα «πεινάει το μικρό μου» ,μπάαα. Μετά σκέφτεσαι «μάλλον έχει κάνει κακάκια ή θέλει να κάνει» ,μπάααα. Στο τέλος λές «έχει κολικούς το μαναράκι μου» αλλά μόλις τον παίρνω αγκαλιά και τον βάζω στο στήθος ή απλά τον κρατάω μετά απο λίγο κοιμάται. Αααα μάλιστα μικρέ πονηρέ . Έτσι και εγώ τον πήρα στο κρεβάτι να κοιμηθούμε αγκαλιά για να μπορέσω να ξεκουραστώ και εγώ λιγάκι. Ουφφφφ....κάθε 15 λεπτά με μισή ώρα τσουπ ,όρθιος ο κύριος και κλάμα. Ωχχχ Παναγιά μου Δέσποινα.....και οι ώρες να περνούν....και ξημέρωσε ,και μεσημέριασε και εκεί που τον παίρνει ο ύπνος τσουπ στο 10λεπτό όρθιος πάλι και κλάμμα!!!  Υπομονή βρε μάνα δόλια. Παρά την προσπάθειά μου να είμαι ήρεμη ,είμαι και άνθρωπος τα νεύρα μου σπάνε. Ούτε την ανάγκη μου δεν μπορούσα να κάνω .Και το μικρουλάκι να κλαίει και να μην ξέρω τί να κάνω. Τελικά ήταν λίγο απο όλα ,λίγο πείναγε ,λίγο ήθελε να κάνει κακάκια και σφιγγόταν ,λίγο πόναγε η κοιλίτσα και φυσικά εννοείται ήθελε αγκαλία.  Αυτό συνέχισε μέχρι το βράδυ. Τον τάϊσα ,τον έκανα μπανάκι και τον έβαλα ήρεμο στο κρεβατάκι του γύρω στις 8.30 γιατί έπρεπε να κάνω μπάνιο και τον μεγάλο. Και εκεί που είμαι πραγματικά αυτό που λένε «αποκαμωμένη» συνειδητοποιώ... «είσαι μανούλα 2 παιδιών» και τότε ένα χαμόγελο σκάει στο έτοιμο για λιποθυμία προσωπό μου το οποίο όμως μου ζέστανε την καρδιά.

 « Έχω 2 μικρά ανθρωπάκια..που το κάθε ένα απο αυτά έχει τον δικό του χαρακτήρα και ανάγκες. Κάνε υπομονη λιγάκι ακόμα... Σίγουρα θα έρθουν στιγμές που θα σπάσεις απο εξάντληση γιατί είσαι άνθρωπος ,όχι μηχάνημα.» Σκέφτομαι μέσα μου «Μην νιόθεις ενοχές που σου σπάσανε τα νεύρα και θύμωσες και εξαντλήθηκες...το ζήτημα είναι να μπορείς να αποχωρήσεις λιγάκι απο το δωμάτιο ,να αποστασιοποιηθείς για να ξεθολώσεις το μυαλό σου.Είναι ανθρώπινο!! Είναι φυσιολογικό! Ας κλάψει λίγο παραπάνω....είσαι άνθρωπος και σ’αγαπώ και είμαι περήφανη για εσένα ,για όλα αυτά που καταφέρνεις κάθε μέρα. Με αγάπη ο εαυτός σου.»

Ο μεγάλος έτοιμος πια για το κρεβάτι του και ομπαμπάς μας γύρισε απο την δουλειά. Ήρθε η ώρα μου..... :-) Μπαμπάς και μεγάλος γιός στο κρεβάτι παραμύθι και ύπνο ,μαμά και μικρός γιός σχεδόν σε REM. Καληνύχτα σε όλους και ας ελπίσουμε οι επόμενες μέρες θα έιναι λίγο καλύτερες όσο αφορά τον ύπνο. 

Μάνα κουράγιο! χαχαχαχα!!!😃😌😌😌